Kilka dni temu wybrałam się na wycieczkę do Muzeum Narodowego w Krakowie, żeby zobaczyć długo wyczekiwaną wystawę zatytułowaną "FASHIONalbe in Communist Poland". Jej motywem przewodnim była moda PRL-u. Rozpiętość czasowa tego okresu (1945-1989) pozwoliła na wzięcie pod lupę wielu tendencji, które pojawiały się w świecie mody.
Sytuacja w Polsce była o tyle wyjątkowa, że po wojnie brakowało nam dosłownie wszystkiego... Biorąc pod uwagę, że często zastanawiano się skąd wziąć papier toaletowy czy cukier, nikt nawet nie śnił o sobotnim wypadzie na "shopping" do pobliskich butików z kreacjami od projektantów. Sytuacji nie ułatwiał fakt, że dostępność do ciekawych materiałów graniczyła z cudem... Tak więc w czasach PRL-u modna polka to kreatywna polka. Kobieta chcąc ubrać się stylowo musiała być zdolna i zdeterminowana, potrzebowała głowy pełnej pomysłów dużo bardziej niż pękającego w szwach portfela. I oto sedno sprawy...
Mama nie raz opowiadała mi jak ze zwykłych pieluch tworzyła wyróżniające się w tłumie kreacje inspirowane sporadycznym kontaktem z modą zagraniczną, wymyślała nietypowe kroje. Tata własnoręcznie farbował bawełniane koszulki, przypinał ćwieki albo siedział przy maszynie do szycia dopasowując spodnie i wszywając zamki. Eksperymentowali na wszelkie sposoby, a wszystko to w imię estetyki, którą definiowała nie komercja, a ich własna twórczość.
I to jest coś, co ma swój niepowtarzalny urok, bo chcąc podążać za światowymi trendami trzeba było wykazać się kreatywnością i polotem, poświęcić swój czas i włożyć w to serce. Tak więc moim zdaniem modę PRL-u cechuje właśnie to serce:).
Poniżej kilka inspiracji z wystawy i... bonus!
